...

Zaman zaman arıyor gözlerim..
Aklı selim olmayan bir tavırla
görmezden gelmeyi öğreneli çok oldu.
evet evet geçiyormuş bütün acılar...
yalnız gitmemek şartıyla
bir de seni yanında götürüp hani..
kalan mı desem,yeniden doğan mı bilemedim.
ilki olmalı kanımca,
ikincisi için fazla bu kadar siyah..
doğum masumiyettir her kitapta
ben yazamıyorum!..
sen deneme bile..

Dilediklerimize bakıyorum
yaşadıklarımıza!bir de yasattıklarımıza
ayrı yollardan selamlaşmaları
teğet geçiyorlar birbirlerine..
bazen sana dalıyorum
dürtüyor beni ihanetlerin
koynumda uyuttugum
aynı travmalar aslında
bir ten eksik sadece
bir sen yani
çok mühim birşey değil....

döküntü kaşıntı

Gitmek istediniz mi siz hiç?
boğulup bunaldınızmı yaşamınızda her ne varsa
sahilde oturup çay içmekten aldığınız zevki özlediğiniz oldu mu hiç?
çekilmez geldi mi en sevdikleriniz bile!

bana geliyor işte bu aralar!
Tahammül sınırlarım esnemiyor artık
sabır taştı onu bıraktım bardak da kırıldı

Konuşmak gelmiyor içimin hiçbir yerinden
olur olmaz, dururmu durmaz! kırmacalarım
pişmanlık içiyorum hep üzerine..
keşke damıtıyorum vicdan rafinerilerimden
ama yine yapıyorum...
ayıp ediyorum..aslında en çok da kendime


sevmiyorum kendimi bu aralar.
ötesi yokki işte başka birşey de yok..
sabırla sarılanlarım dışında
her ne kadar itelesem de
annem ve sevgilim'e
borçlarım büyüdü.....
patlamaz umarım pahalıya...

En Çok kimin CAN'ı yanacak?

Düzen böyle..
Sırası yok gitmelerin..
vadesi bitince borcun kapanıyor hesaplar!
Ondan sonra herkes yalnız..
Milyonlar seni sevse de
Dünyanın bütün zenginliklerine sahip olsan da,
yalnız göçüyorsun sonsuzluğa ,yalnız açtığın gibi gözlerini..

hayat dolu neşeli cıvıl cıvılmışsın?
küçük çocuğun varmış?
amaçların planların hayallerin varmış
O'nu ilgilendirmiyor..
elindeki listediki isme bakıp görevini yapıp sıradakine geçiyor azrail
o kadar sıradan işte!

Defne öldü,
geriye küçücük bir CAN kaldı arkasında
ne kocası ne dostları beni ilgilendirmiyor..
İki kişi var hayatı temelinden değişecek bundan sonra
Annesi ve oğlu..!
hani derler ya ağlarsa anam ağlar gerisi yalan ağlar ..hepsi o kadar işte..
ve anneye muhtaç yaşta bir bebek..
herzaman bir yanı eksik...

büyüyecek bir gün Can..
soracak annesini.
okuyacak yazılan çizilen herşeyi
değermi peki hiçbirşey O'nun canını yakmaya?
ya da kimbilebilirki o gece o kadının psikolojisini
bir misillemeydi bütün yaşamak istedikleri belki
öyle kolay işte yargısız infazlar bu ülkede
öyle kolay can yakmalar!
peki tamam ihanet ayıp ta
ölenin arkasından konuşmak etik mi?
bunu da anlamıyorum
anlayamayacağımda...
tek bildiğim şey var...

ne kadar çok can yakarsan
o kadar canın yanar!
kalmaz hesabı başka taraflara....

ÖYLE BİR GEÇER(DALGASINI)ZAMAN Kİ..

4 yaşında bir çocuk,Bütün Türkiye'yi kendine hayran bıraktı..
bense imrenerek izliyordum dizi'yicastından,ışığına ki özellikle de sanat grubuna
hayran şekilde..
taa ki Osman'ın boğulma sahnelerini görene dek..bütün güzel düşüncelerimi bir yana koydum..
ağzım açık bir fiyasko seyrettim..kıyıdaki deniz derinliğinden,es geçilen suyun kaldırma kuvvetine,
yapaylık akan su altı sahnelerine kadar herşey berbattı...haa bir de ne ciğer varmış Osman'da..bu çocuk çok değil  üç yıl sonra boğazı suyun altından geçmezse ben hiçbirşey bilmiyorum!

Daha bir diziyi bile hakkıyla çekemeyen bu sektörden oscarlık filmler beklemiyorum da
insanları da enayi yerine koymasınlar ama!Zira öyle çok bilen gözlerle de bakmaya gerek yok bu gafletleri görmek için!

Kararsız Karınca!..

Düşünmek yetmiyor!
başlamak gerek...
başlamak da yetmiyor bitirmek gerek..!
karar gerek yani işte,kararlılık gerek..
olmayacak dua deseler de ısrarla amin demek..
hani inanıyorsan herşeyden fazla...
düşsen de kalksan da yılmamak gerek...

Çok şeye sazan gibi atladım evet..
boğulduğum da oldu..
oysa tek şey vardı aklımın eteklerine serili
sıfırlansam da bazen
hatta başlama çizgisinin arkasında bile kalsam da
bu koşuyu birinci ben bitireceğim

ve öğrendim artık ne karınca kararınca
ne sadece karınca
kararlı karınca olmak gerek...
kararımca...!

Ben de geldim?

Kıskanç bir insan değilim aslında,özenti hele hiç olmadım..
Lakin bu blog olayı başka birşey..Resmen canım çekti!
Daha fazla anlaşılmamak istiyorum,yazıp daha çok kaçmak?
Varmı peki seçeneklerde babam okumasın,annem görmesin
sevgilim bilmesin...?Aaman herneyse ya da!