ÖYLE BİR GEÇER(DALGASINI)ZAMAN Kİ..

4 yaşında bir çocuk,Bütün Türkiye'yi kendine hayran bıraktı..
bense imrenerek izliyordum dizi'yicastından,ışığına ki özellikle de sanat grubuna
hayran şekilde..
taa ki Osman'ın boğulma sahnelerini görene dek..bütün güzel düşüncelerimi bir yana koydum..
ağzım açık bir fiyasko seyrettim..kıyıdaki deniz derinliğinden,es geçilen suyun kaldırma kuvvetine,
yapaylık akan su altı sahnelerine kadar herşey berbattı...haa bir de ne ciğer varmış Osman'da..bu çocuk çok değil  üç yıl sonra boğazı suyun altından geçmezse ben hiçbirşey bilmiyorum!

Daha bir diziyi bile hakkıyla çekemeyen bu sektörden oscarlık filmler beklemiyorum da
insanları da enayi yerine koymasınlar ama!Zira öyle çok bilen gözlerle de bakmaya gerek yok bu gafletleri görmek için!

Kararsız Karınca!..

Düşünmek yetmiyor!
başlamak gerek...
başlamak da yetmiyor bitirmek gerek..!
karar gerek yani işte,kararlılık gerek..
olmayacak dua deseler de ısrarla amin demek..
hani inanıyorsan herşeyden fazla...
düşsen de kalksan da yılmamak gerek...

Çok şeye sazan gibi atladım evet..
boğulduğum da oldu..
oysa tek şey vardı aklımın eteklerine serili
sıfırlansam da bazen
hatta başlama çizgisinin arkasında bile kalsam da
bu koşuyu birinci ben bitireceğim

ve öğrendim artık ne karınca kararınca
ne sadece karınca
kararlı karınca olmak gerek...
kararımca...!

Ben de geldim?

Kıskanç bir insan değilim aslında,özenti hele hiç olmadım..
Lakin bu blog olayı başka birşey..Resmen canım çekti!
Daha fazla anlaşılmamak istiyorum,yazıp daha çok kaçmak?
Varmı peki seçeneklerde babam okumasın,annem görmesin
sevgilim bilmesin...?Aaman herneyse ya da!