Karnıyarık!

On yediydi. En baharıydı gülüşünün.
O’nla tanıştığında nerden bilirdi ki
Ecelinin eline heyecanla değdigini.
Çok hayal kurardı,
Azimliydi de yapardı
Vazgeçmeseydi Aşk’ı uğruna kendinden.
On sekizini doldurur doldurmaz
Kadın oldu O’nun kadını..

Güzeldi hersey en başta
Aksam olsun isterdi hemencecik
Mutfağında mis gibi karnıyarık kokusu
Patlıcanı sevmezdi
Ama sevdiği için pişirir hatta oturur yerdi
Mevsimler değişti
Aşk bitti ,yani sandığı
Tuzu fazla kaçsa yemeğin
Söylenmeler surat asmalar
Hatta hırpalanmalar
Acıydı patlıcan
Acıydı gerceği
Bir akşamdı yine
Mutfakta karnıyarık kokusu
Karnı burnunda hamile Gülten
Ağır kokulu darbeler.
Sezeryanla dogmus bır bebek
Karnıyarık Gülten..
Mosmor her bir yeri
Patlıcan gibi!
Sığındığı sonra
Çatısının altına,
Önünde öldürüldüğü.
Aşkıyla,ardında dört yaşında
Hayallerinden çalma tek umuduyla..